mieniają się, w miarę jak zachodzą przeobrażenia ustrojowe i społeczno-gospodarcze.
Do podstawowych funkcji podatku należą:
fiskalna (inaczej dochodowa),
regulacyjna,
stymulacyjna,
informacyjna.
Podatki służą w pierwszej kolejności realizacji funkcji fiskalnej, która sprowadza się do tego, że podatek pełni bardzo ważną rolę jako podstawowy rodzaj dochodów budżetowych. Jego rozmiary przewyższają wpływy z innych tytułów, takich jak opłaty, cła czy pożyczki. Funkcja fiskalna jest jedną z najstarszych funkcji podatkowych. I w czasach nowożytnych, i w czasach współczesnych podatki zabezpieczają pokrycie głównych wydatków publicznych.
Ściśle związana z funkcją fiskalną jest funkcja regulacyjna. Polega ona na kształtowaniu dochodu i majątku będących w dyspozycji podatników. Dzięki podatkom następuje redystrybucja dochodu i majątku narodowego między podatnikami a związkami publicznoprawnymi, jakimi są państwo i organy samorządu terytorialnego. Zakres redystrybucji podatkowej zależy od struktury gospodarki.
Funkcja stymulacyjna natomiast, oznacza wykorzystanie instrumentów podatkowych w celu wywarcia wpływu na warunki działania jednostek oraz na kierunki i tempo ich rozwoju. Funkcja stymulacyjna realizuje się poprzez zróżnicowanie obciążeń podatkowych, dzięki czemu podatek może wpłynąć zachęcająco lub zniechęcająco na podejmowane decyzje w sprawie prowadzenia działalności. Praktycznym wyrazem realizacji tej funkcji w sensie pozytywnym jest system zwolnień i ulg podatkowych. Obecnie większa część ulg została zlikwidowana i zastąpiona poprzez wprowadzenie 19% podatku dochodowego dla przedsiębiorców.
Ostatnią z wymienionych funkcji podatku jest funkcja informacyjna. Polega ona na tym, że realizacja wpływów podatkowych ogółem lub z określonego podatku dostarcza informacji o prawidłowościach bądź nieprawidłowościach przebiegu procesów gospodarczych. Znaczne obniżenie wpływów od podmiotów gospodarczych może świadczyć, np. o trudnościach ze zbytem produkcji lub z wyegzekwowaniem należności od niektórych kontrahentów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Podatek#Funkcje_podatk.C3.B3w
Założenie jednoosobowego biura rachunkowego
Jednoosobowe biuro rachunkowe może zostać założone przez osobę, która ukończyła studia z zakresu rachunkowości i księgowania. Nie musi ona natomiast posiadać żadnego doświadczenia z zakresu kierowania zespołem ludzi. Zwykle osoba, która prowadzi samodzielne biuro rachunkowe przyjmuje mniejsze zlecenia. Zajmuje się na przykład świadczeniem pomocy klientom, którzy mają problemy z wypełnieniem zeznania podatkowego i udzielaniem różnych konsultacji. Może przyjmować osoby, które potrzebują pomocy przy zakładaniu własnej firmy oraz klientów banku, którzy po raz pierwszy starają się o uzyskanie większego kredytu. Pomaga im przy ustalaniu potrzebnej im kwoty kredytu, czasami uczestniczy także w negocjacjach prowadzonych z pracownikiem banku.
Cechy podatku
Podatek ? obowiązkowe świadczenie pieniężne pobierane przez związek publicznoprawny (państwo, jednostka samorządu terytorialnego) bez konkretnego, bezpośredniego świadczenia wzajemnego. Zebrane podatki są wykorzystywane na potrzeby realizacji zadań publicznych.
Współcześnie pieniądze z podatków trafiają do skarbu państwa, województwa, powiatu albo gminy, które dzięki temu mogą inwestować w rozwój infrastruktury, wojska, policji, oświaty, służby zdrowia itp. Obecnie uznaje się, iż podatki są świadczeniami pieniężnymi, jednakże w historii znane są również podatki świadczone w innych niż pieniądz dobrach.
Zgodnie z polskim prawem daniny, aby zostały uznane za podatki muszą posiadać 4 cechy:
nieodpłatność;
przymusowość;
powszechność;
bezzwrotność.
Podatki dzielą się na:
bezpośrednie ? nałożone na dochód lub majątek podatnika, np. podatek dochodowy, gruntowy, spadkowy;
pośrednie ? nakładane na przedmiot spożycia, np. VAT, akcyza ? ostatecznie płaci konsument.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Podatek